بررسی نظام واجی در گونه زبانیِ شهر رابُر در چارچوب واج شناسی خطی

پژوهش حاضر به بررسی نظام واجی گون? زبانی رابُری در چارچوب واج شناسی خطّی می پردازد. برای این منظور، ابتدا واج های این گویش با استفاده از مشخصه های ممیز دو ارزشی توصیف شدند و از طریق جفت های کمینه هویت واجی آنها اثبات شد. همچنین برای بررسی ویژگی های صوت شناختی واکه ها از نرم افزار پرت استفاده شد. این گویش دارای 24 همخوان است. واکه هایی که در این گویش دارای ارزش واجی هستند، شش واک? ساده می باشند. واجگونه های همخوان ها و واکه ها نیز با ارائ? پاره گفتارهای نمونه از گویش معرفی شدند. سپس به معرفی فرایندهای واجی دخیل در ایجاد واجگونه های همخوانی و واکه ای پرداختیم و در این میان، قواعد مربوط به هر فرایند نیز ذکر شدند. در پایان با بررسی ساختار هجایی گویش مورد نظر، به معرفی الگوی هجایی و قواعد واج آرایی در این گویش پرداختیم. الگوی هجایی شناسایی شده در این گویش به صورت (c)cv((c)(c)) معرفی شد.